Pas op uw verzekering: meer en meer risico's onverzekerbaar !!

Taxichauffeurs, veehouders, dakdekkers en verloskundigen. Steeds meer beroepsgroepen kunnen nauwelijks nog een schade- of aansprakelijkheids-verzekering afsluiten. Sinds verzekeraars hogere buffers moeten aanhouden, gedwongen door strengere kapitaaleisen, zetten zij beroepsgroepen met een hoge schadelast massaal buiten de deur. Ook aanbieders van bandenopslag, autoverhuurbedrijven en recyclebedrijven zijn de dupe.

Onze ervaringen overstijgen deze branches zelfs
Ook wij ervaren dat verzekeraars eerder afhaken of hogere premies en/of extra voorwaarden (clausules) eisen. Voorbeelden:
1. leegstand van woningen of bedrijfsruimtes leidt van oudsher tot verlaging van de dekking naar schade door Brand, Storm of Vliegtuig, maar tegenwoordig ook tot een veel hogere premie.
2. kamerverhuur werd altijd al gezien als risicovoller. Tegenwoordig is kamerverhuur (vooral aan arbeidsmigranten) nauwelijks verzekerbaar.
3. hogere schadelast of frequentie op uw auto of VvE-verzekering? De waarschuwingsbrief volgt vrij snel.

Bedenk altijd: verzekeraars en banken zijn NIET uw vriend; zij verkopen u producten om geld aan u te verdienen

Aanbevelingen​
1. Let goed op of op de polis het juiste gebruik aangegeven staat
2. bezint u voordat u een schade wilt claimen
3. voorkomen is beter dan genezen / goed huisvaderschap loont

Alarm
Adviseurs, verzekeringsmakelaars en volmachtbedrijven — de sectoren die samen met verzekeraars de branche uitmaken — slaan alarm. ‘Dit is heel slecht voor de BV Nederland’, zegt Ron Gardenier van de NVGA, de Nederlandse Vereniging van Gevolmachtigde Assurantiebedrijven. ‘Het wordt nu zo nijpend, dat het tijd is om de noodklok te luiden’, zegt ook Enno Wiertsema, directeur bij Adfiz, de branchevereniging voor onafhankelijk financieel adviseurs.

Verzekeraars zetten ‘risicovolle’ beroepen massaal buiten de deur​
Sinds verzekeraars hogere buffers moeten aanhouden, zetten zij beroepsgroepen met een hoge schadelast massaal buiten de deur.
De brancheverenigingen wijzen Solvency II aan als belangrijkste oorzaak van de groeiende praktische onverzekerbaarheid. Deze Europese richtlijn, van kracht sinds 2016, legt verzekeraars strengere kapitaaleisen op, en dwingt hen hogere buffers aan te houden. ‘Dus gooien ze alles eruit wat niet winstgevend is, vooral het afgelopen jaar', zegt Wiertsema. 'Iedereen kiest de makkelijke weg.'

Tweede Kamerlid Roald van der Linde (VVD) heeft de minister van Financiën vragen over de kwestie gesteld. 'Ik vrees voor de continuïteit van diensten die voor iedereen belangrijk zijn. Als dit de invloed van Solvency II is, moeten we daar op tijd bij zijn.'
Het Verbond van Verzekeraars erkent dat sommige beroepsgroepen lastig verzekerbaar zijn, en dat er in een gezonde markt concurrentie is, ook voor de consument. 'Daarom zijn we in ieder geval met de recyclebedrijven en de agrarische sector in gesprek.'

Peperdure premie-eisen
Begin deze maand bleek uit een rondgang van het FD dat verzekeraars zich een voor een terugtrekken uit taxiverzekeringen, waardoor sommige taxichauffeurs nu onverzekerd zouden rondrijden. Volgens Adfiz en de NVGA is de taxibranche echter lang niet de enige beroepsgroep die moeite heeft om zich tegen normale bedrijfsrisico's te verzekeren.Zij signaleren dat Nederlandse verzekeraars een toenemend aantal sectoren de deur wijst, met name in het vervoer, de agrarische sector en afval- en recycling. En dat de overgebleven verzekeraars 'mono- of oligopolisten' zijn geworden, met peperdure premie-eisen.
Hierdoor is verzekeren nagenoeg onbetaalbaar geworden voor zeker tien beroepsgroepen, grofweg onder te verdelen in twee categorieën: branches met een hoge schadefrequentie aan voertuigen (taxi's, wagenparken en veevervoer) en branches met incidentele, maar zeer kostbare schades, bijvoorbeeld vanwege brand of aansprakelijkheid (recyclebedrijven, veehouderijen, saunaresorts, bandenopslagbedrijven, dakdekkers en verloskundigen). Ondernemers in deze sectoren moeten ofwel hoge premies opbrengen, ofwel bedrijfstakken stopzetten of naar het buitenland verplaatsen, ofwel (deels) onverzekerd verdergaan.

Extra controlerondes
Een metaalrecyclingbedrijf in Limburg koos voor het laatste, maar met pijn in het hart, vertelt de bedrijfsleider en financieel directeur, die anoniem wil blijven. 'Toen onze verzekering werd opgezegd heeft onze tussenpersoon de hele Nederlandse markt afgestruind. Maar bij de enige beschikbare verzekering zou onze premie van €6500 naar €20.000 per jaar stijgen, en het eigen risico toenemen van €0 naar €50.000 tot €100.000. Terwijl hier maar tien tot vijftien mensen werken, en onze totale opstal hoogstens €350.000 waard is. Wat is dat voor flauwekul?'Uiteindelijk besloot het metaalbedrijf zich niet te verzekeren, en voorzorgsmaatregelen te treffen tegen mogelijke schade: 'We doen nu extra controlerondes door de loods'. Tegelijkertijd weet de Limburger dat zij failliet kunnen gaan als er wél iets misgaat. 'We zijn een paar jaar terug voor €65.000 bestolen, dus het voelt heel onrustig. Je denkt altijd: stel dit, stel dat.'

Morele plicht
Verzekeraars wijzen erop dat tien tot vijftien branden in afvalbedrijven en stallen de afgelopen jaren tot miljoenenschades hebben geleid, en dat zij nu eenmaal geen acceptatieplicht hebben. Zij hebben alleen wel een morele plicht, vindt Willem-Jan Beekenkamp, commercieel manager bij Allianz, een van de 'overgebleven' verzekeraars voor de afvalsector. 'Ik weet dat veel meer afval- en recyclingbedrijven momenteel niet of niet volledig verzekerd zijn, en dat is gewoon niet wenselijk. Zeker niet als we met zijn allen naar een duurzame wereld willen.’Volgens Beekenkamp zijn schades nu eenmaal inherent aan recycling, omdat bedrijven brandbaar materiaal binnenkrijgen dat kan gaan broeien, en met shredders en versnipperaars werken. 'Ik snap dat mijn collega-verzekeraars geld willen verdienen, maar je kunt niet alleen de beste risico's dekken.'

‘Sinds Solvency II draait het om rendement, rendement en o ja, rendement’, citaat Ron Gardenier, voorzitter NVGA.

NVGA-voorzitter Gardenier, tevens directielid bij Aon, sluit zich daarbij aan. Hij signaleert dat verloskundigen tegenwoordig duizenden in plaats van honderden euro's premie per jaar betalen, alleen maar omdat zij een relatief kleine beroepsgroep hebben, waarin sporadisch zeer hoge aansprakelijkheidsclaims voorkomen. 'En dus zijn alle verloskundigen de dupe, terwijl zij gewoon een keurig beroep hebben.'
Solidariteit was ooit het fundament van de verzekeringssector, zegt Gardenier. Maar dat is nu aan het vervagen. 'Sinds Solvency II draait het om rendement, rendement en o ja, rendement. Dat is echt iets wat de politiek moet oppakken.'
bron: FD dd 31-7-2018

---